Radoš Antonijević, Na svome mestu stajati
Fotografija: iz arhive umetnika
Predstavljanje umetnika ovogodišnjih Dunavskih dijaloga započinjemo domaćim stvaraocima: Ivanom Tomanović i Radošem Antonijevićem. U nastavku pročitajte nešto više o njihovoj poetici, uz najznačajnije biografske podatke.
Fotografija: iz arhive umetnika
Radoš Antonijević rođen je u Pančevu 1969. godine, a odrastao je u Smederevu. Studije na departmanu skulpture započeo je 1992. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, gde je diplomirao 1997. godine, kao student generacije. Od 1997. do 2000. godine pohađao je magistarske studije na istom fakultetu. Od 1999. do 2001. radio je na osnivanju Gradske galerije u Smederevu, a potom je postao njen prvi kustos. Na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu počeo je da radi 2001. godine, a od 2016. godine u zvanju je vanrednog profesora. Na Akademiji umjetnosti u Banja Luci od 2000. godine predaje na predmetu Vajanje. Od 2010. do 2013. godine učestvovao je u osnivanju i radu grupe Treći Beograd. Doktorirao je 2014. godine sa temom Korektivi oblika – vodič kroz skulptorske fenomene.
U svom umetničkom radu Radoš Antonijević preispituje medij skulpture i njegove granice, stvarajući umetnička dela koja problematizuju odnos oblika, funkcije, materijalnosti i percepcije. Teme njegovih skulptorskih radova uvek su vezane za neuralgične tačke života, baveći se aspektima istorije, politike, kulture i društva. Njegovi radovi imaju epsku prirodu sa primesama duhovnog, apsurdnog i tragičnog. U eseju Korektivi oblika iz 2012. godine Antonijević piše: “Umetnička istina nije naučna, ali ona nije ništa manje važna jer umetnost može da nađe formu da objedinjuje naoko nespojivo. Ona je odvajkada bila lepak koji spaja našu unutrašnju fragmentarnost i iznosi na videlo naše skrivene frustracije da bismo se sa njima lakše izborili.”
Antonijević svoje radove javno izlaže od 1998. i ima preko 20 samostalnih i preko 50 grupnih izložbi. Najreprezentativnije samostalne izložbe održao je u MSURS u Banjaluci (2017) i u Salonu Muzeja savremene umetnosti u Beogradu (2015), dok od grupnih izlaganja treba izdvojiti pojavljivanje u Nacionalnom muzeju savremene umetnosti u Bukureštu (2014), u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu (2012), kao i na Štajerskoj jeseni u Gracu (2009) i na Oktobarskom salonu u Beogradu (2003, 2004, 2006). Živi i radi u Beogradu. Oženjen je i otac četvoro dece.
Fotografija: iz arhive umetnice
“Pejzaž predstavlja dva oprečna pojma – nepregledno prostranstvo i ograničen prostor. Nepregledan u svojoj veličini i ograničen u oku posmatrača. Pejzaž u sebi sadrži celo/celinu i deo/detalj. Posmatrač je retko svestan celine jer detalj zaokuplja njegovu „viziju“. Ipak, celina je sadržana u detalju koji, suštinski, predstavlja sublimaciju celine u malom. Specifičan odnos elemenata u pejzažu kreira njegovu vizuelnu karakteristiku koja za posmatrača nosi emotivni kontekst. Samim tim što određeni pejzaž „prepoznajemo“ kao dopadljiv, blizak, interesantan, uzbudljiv… svoj, prepoznajemo sami sebe. Ogledamo se u izabranom motivu pejzaža, prikazujemo sopstvenu sliku.” (Ivana Tomanović)
Ivana Tomanović rođena je 1971. godine u Novom Sadu. Magistrirala je na Fakultetu za film i televiziju (FAMU) u Pragu – odsek fotografija. Od 2001. do 2015. godine radila je kao urednik u časopisu za kulturu fotografije – ReFoto (Beograd). Kao vanredni profesor predaje fotografiju na Akademiji umetnosti, Univerziteta u Novom Sadu i na Akademiji umetnosti Alfa univerziteta u Beogradu. Bila je umetnički direktor u galeriji Artget, Kulturnog centra Beograda za sezonu 2016. Redovno drži predavanja o teoriji fotografije i učesnik je brojnih panel diskusija u okviru festivala, radionica i kongresa posvećenih fotografiji i vizuelnim umetnostima. Do sada je objavila preko tri stotine tekstova u časopisu Refoto, katalozima izložbi, knjigama, magazinima, žirirala je brojne izložbe u zemlji i inostranstvu. Predstavnik je Srbije u projektu „Transeurope“ posvećenom evropskoj savremenoj fotografiji. Njen fotografski rad pretežno je posvećen subjektivnom istraživačkom radu kroz oblasti dokumentarne fotografije i iscenacije.