Lokacija: Galerija Most, Novi Sad (Vojvode Putnika 3)
Kusrtos: Martin Turk
„To što vidite je ono što vidite” (“What you see is what you see”), glasi sažeta analiza apstraktne umetnosti američkog slikara Franka Stele. Ako dela kelnskog umetnika Georga Garca posmatramo na osnovu ovog asocijativnog pristupa, njegove apstraktne slike doživljavamo kao čulno spoznatljive analogije onome što načelno prevazilazi naše razumevanje. Mi možemo da opišemo ono što vidimo, ali viđeno ne možemo pojmovno da obuhvatimo.
Proces nastanka slika, postupak kojim se onom imaginarnom daje materijalni oblik, teče intuitivno. Georg Garc stvara serije slika na kojima radi simultano. On na belo grundirano platno nanosi osnovne jednostavne relacije boja i oblika i tako formuliše svoju prvu sliku. Paralelne površine boja čine niz varijacija na jednu temu. Intuitivno shvaćena osnovna ideja određuje kompoziciju prostih i kompleksnih relacija između ritma i proporcije. Nakon formalizovanog postavljanja kompozicije u narednom sledi sintetizovani proces traganja za ekspresijom. Brzo sušeća akrilna boja omogućava vehementni pristup platnima. Nastajanje slike teče snažno i intenzivno kroz dugi proces traganja koji je oslobođen svake intencije. Garc se, štaviše, svesno odupire svakom planskom razmišljanju koje je usmereno ka konkretnoj predstavi slike. Momenti slučajnosti i iznenađenja čine pokretačku snagu stvaralačkog procesa stvarajući sopstvenu logiku koju slikar prepoznaje i prati. Ovakav stav prema sopstvenom stvaralaštvu proističe iz duboke sumnje u sopstvenu moć rasuđivanja u pogledu motiva koji se prikazuje. Permanentna smena materijalnog obogaćivanja i fizičkog komprimovanja struktura i boja postepeno dovodi do nivelacije kolorita, pri čemu različite i suptilne mešavine boja stvaraju atmosferu slike koju čine analogije i harmonije, suprotnosti i kontrasti. Pomeranje, dodavanje i preslikavanje variraju naslikane strukture i strukturiraju varijacije konstantnog. Razlaganje, komprimovanje, koncentracija – deluju kao sled konstruktivnih i destruktivnih razvoja.
Polazište naslikanih kompozicija činile su strukture i oblici savremenih arhitektura: geometrijski građevinski elementi, kaskadne kocke, višespratnice i namenske građevine (npr. silosi za kukuruz u Barandi). Uz određeni broj slika Georg Garc kao centralni objekat izložbe prikazuje i jedno plastično delo. Instalacija „Entertainment Center” dominira prostorom galerije Most u Novom Sadu i istovremeno uređuje relacije prostora obeleženog simetrijom njegovih zidnih i podnih dekoracija i prikazanih slika. Delo predstavlja jednostavnu konstrukciju koja redukovana na malobrojne strukture određuje suštinske determinante materijalnog i njegovog volumena. Njegovo postojanje ostaje zagonetno: uprkos jednostavnosti i krhkosti ne čini se ni purističkim ni neemocijalnim, već deluje jakim utiskom estetske izvesnosti.
Tako saznajemo da plastična dela Georga Garca nastaju analogno sa slikama. Možda su izrasla sa površine platna i razvila se u treću dimenziju. Iz ove konsekventnosti, potvrđene u mnogobrojnim eksperimentima proteklih godina, nastali su kolaži i plastične slike intenzivnih boja i materijala, monumentalne i pejzažne skulpture (land-art) kao i prostorne instalacije.
Milan Jakšić //
Georg Garc, predstavnik Nemačke na izložbi Dunavski dijalozi, umetnik srednje generacije koji dolazi iz Kelna, dakle, iz grada u kome se nalazi jedan od naboljih muzeja savremene umetnosti u svetu, muzej Ludvig. Već sama ova, naizgled nevažna činjenica nije zanemarljiva ako znamo da se u ovom muzeju nalazi, pored ostalih, i najveća zbirka savremene američke umetnosti u Evropi. Garc, pored dobrog poznavanja umetničke produkcije u Evropi, poznaje i radove najznačajnijih predstavnika savremene umetnosti Amerike.
Ova činjenica značajno objašnjava umetničku i stvaralačku ličnost autora. Njegov slikarski opus je većinom iskazan u apstraktnim prostornim instalacijama i slikama, najčešće velikog formata, koje su izvedene kroz dobro isplaniran i superiorno sproveden način stvaranja i građenja umetničkog dela. Garc kao umetnik je potpuno i beskompromisno posvećen svojoj ideji. Arhitektura i prostor su polazna ideja građenja njegovih slika, ali i instalacija. To se najbolje može videti u njegovim ranijim radovima koji su većinom imali fotografije (koje je sam snimao) predela ili arhitektonskih veduta kao polaznu osnovu za građenje slike, ili za stvaranje instalacije. Na fotografijama je prvo sam intervenisao, crtao i slikao po njima, da bi ih kasnije koristio kao predložak ili polaznu osnovu za izvođenje slika većih dimenzija. Tako su nastale njegove slike većeg formata, koje kroz velike bojene površine simplificiraju polaznu fotografiju do neprepoznatljivosti.
Istim postupkom umetnik prilazi i gradnji instalacija, to su najčešće građevine napravljene od recikliranog materijala, obojene ili obučene u tkaninu ili papir, polazeći od predloška koji je doveden do neprepoznatljivosti. Takva instalacija nekada predstavlja, kao što je to kod Kuće vrtlara (2003) ili Kuće za cveće (2003) naizgled praktičan predmet, ali zbog mesta na kome je postavljena (Kuća vrtlara je postavljena u hotelu u Lindlaru, napravljena od recikliranog materijala, šperploče, starih vrata, iverica) pokazuje stav umetnika prema prostoru kroz njegovu dekonstrukciju. Kuća za cveće je postavljena na otvorenom prostoru. To je instalacija napravljena od plavih letvica 2,4 m x 1,2 m x 2,4 m, na kojoj su poređane saksije sa cvećem. Činjenica da se ova instalacija saksije sa cvećem nalazi u prirodi, okružena zelenilom, stvara neki novi vid estetike koju umetnik želi da istakne.
Drugu grupu njegovih instalacija čine građeni objekti u eksterijerima ili enterijerima. Takvi objekti, najčešće napravljeni kao kutije-stubovi građeni od letvica, visoki i obučeni u bojene tkanine ili bojeni papir, istovremeno su i prostorne slike sa multiplikovanim značenjima. Takva jedna instalacija je postavljena i u crkvu, pa je već samim svojim mestom predstavljala poruku umetnika.
Na izložbi u galeriji Most, Garc nam nudi dijalog između apstraktnog objekta i apstraktne slike. Oba vida postavke se nalaze u neprekidnom prožimanju. Ovde je reč o želji umetnika da definiše i pojasni prostor galerije na njegov subjektivni način. Istovremeno, on prostoru galerije Most daje šansu za drugačiji život, opisan kroz boju koja je dominantna kako na slikama tako i na instalaciji postavljenoj u središnji deo galerije. Georg Garc je umetnik duboko zaronjen u stvarnost slike i ideje slike.
Pored slikanja veoma je aktivan u saradnji i dijalogu sa drugim umetnicima. Pokrenuo je nekoliko veoma vrednih projekata u Evropi, kao što su: Eight days a week, grafički projekat Deep black, Chatting with colours i dr.